Sonny Boy

Ο Ιταλοαμερικανός Alfredo James Pacino, γεννήθηκε το 1940 στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης. Το χαϊδευτικό του ήταν Sonny Boy, όπως είναι και ο τίτλος του βιβλίου του.

Το Sonny Boy ήταν ο τίτλος ενός τραγουδιού του ηθοποιού και τραγουδιστή Al Jolson, που ο Pacino μιμούνταν όταν ήταν τριών ετών. Οι γονείς του χώρισαν, ο πατέρας του έφυγε για την Καλιφόρνια και ο μικρός Al μετακόμισε με την μητέρα του Rose, στο σπίτι των γονιών της, στο Μπρονξ.

Ο παππούς του, που ήταν Ιταλός με καταγωγή από το χωριό Κορλεόνε της Σικελίας, έπαιξε μεγάλο ρόλο στο μεγάλωμά του και μαζί με τη μητέρα του, που τον πήγαινε συχνά στον κινηματογράφο, υποστήριξαν με θέρμη την επιθυμία του να γίνει ηθοποιός.
Από μικρός του άρεσε να φτιάχνει ιστορίες με το μυαλό του (έλεγε για παράδειγμα στους συμμαθητές του ότι κατάγεται από το Τέξας) οι οποίες τον βοήθησαν, σύμφωνα με τον ίδιο, να “επιβιώσει” στους δρόμους του Μπρονξ και να γίνει “αποδεκτός”.

Εγκατέλειψε το θρυλικό σχολείο High School of Performing Arts, γιατί έπρεπε να δουλέψει και ενώ κυνηγούσε το όνειρό του έκανε πολλές και διάφορες δουλειές για να υποστηρίξει την τέχνη του: από γραμματέας και θυρωρός μέχρι χειριστής τηλεφωνικού κέντρου και σερβιτόρος. Σε κάποια περίοδο της ζωής του ήταν άστεγος, αλλά σε όλες τις δύσκολες περιόδους, η υποκριτική ήταν η σωτηρία του και ο κόσμος της ήταν η κοινότητα στην οποία επέστρεφε, ήταν η φυλή του.

Η αρχή μιας σημαντικής καριέρας
Έλαβε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο το 1971 στην ταινία “The Panic in Needle Park” και μέχρι το 1975, είχε πρωταγωνιστήσει σε τέσσερις ταινίες: “The Godfather” και “The Godfather Part II”, “Serpico” και “Dog Day Afternoon”, που δεν ήταν απλώς επιτυχίες αλλά αποτελούν μέχρι σήμερα ορόσημα στην ιστορία του κινηματογράφου. Με αυτές τις ερμηνείες άφησε το αποτύπωμά του και άλλαξαν τη ζωή του για πάντα. Οι ειδικοί λένε πως παρόμοιο φαινόμενο είχε να προσγειωθεί στην κουλτούρα του κινηματογράφου με τέτοια δύναμη από τα τέλη της δεκαετίας του 1950, με τον Marlon Brando και τον James Dean. Ωστόσο, τότε στα τριάντα του, είχε ζήσει ήδη πολλές ζωές. Ήταν αναπόσπαστο μέλος της avant-garde θεατρικής σκηνής και ζούσε ένα μποέμικο lifestyle.

Η οικογένειά του ήταν φτωχή και, όπως έχει πει ο ίδιος, η μητέρα του δεν έζησε για να βιώσει την αναγνώρισή του, για την οποία θα ήταν πολύ χαρούμενη και επιπλέον επειδή θα άλλαζε τη ζωή της, καθώς εκείνος θα είχε πλέον τη δυνατότητα να την βοηθήσει οικονομικά. Πάντα, σε όλες τις φάσεις της ζωής του, ήταν πλημμυρισμένος από ενέργεια και έψαχνε μέσω της ηθοποιίας τρόπους να εκφραστεί. Και το κατάφερε.

Η ερμηνεία του στην όχι και τόσο γνωστή ταινία ”The Panic in Needle Park”, το 1971, τράβηξε το βλέμμα του σκηνοθέτη Francis Ford Coppola ο οποίος έψαχνε ηθοποιό για την επερχόμενη ταινία του “The Godfather”, για να ενσαρκώσει τον ρόλο του Michael Corleone. Ανάμεσα στους Robert Redford και Jack Nicholson, ο Coppola τελικά επέλεξε τον σχετικά άγνωστο Pacino.
Ο “Νονός” κυκλοφόρησε το 1972, γνώρισε τεράστια επιτυχία και θεωρείται ευρέως μία από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Οι υποψηφιότητες που έχει λάβει ο Pacino για βραβεία κύρους είναι δεκάδες, οι νίκες πολλές και είναι από τους λίγους ηθοποιούς που έχει κερδίσει το τριπλό στέμμα της υποκριτικής: Oscar, Emmy και Tony.

Σε μια δήλωση, οι εκδόσεις Penguin περιέγραψαν το βιβλίο ως «απομνημονεύματα ενός ανθρώπου που δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και τίποτα να κρύψει. Όλοι οι σπουδαίοι ρόλοι, οι ουσιαστικές συνεργασίες και οι σημαντικές σχέσεις αποδίδονται στο έπακρο, όπως και η ταραχώδης σχέση μεταξύ δημιουργικότητας και πωλήσεων στα υψηλότερα επίπεδα».

O Al Pacino είχε την τύχη να ερωτευτεί βαθιά μια τέχνη πριν αντιληφθεί την ανταμοιβή της και δεν σταμάτησε ποτέ να την αγαπά. Και ακριβώς αυτό είναι που κάνει όλη τη διαφορά.

Το βιβλίο “Sonny Boy”, θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο από τις εκδόσεις Penguin. www.penguinrandomhouse.com/books/730575/sonny-boy-by-al-pacino/

Φωτογραφίες: Getty Images / Ideal Image